W wiosennym e-newsletterze Discovery Eye Foundation ukazał się artykuł zatytułowany " Chirurgia dla chirurga", w którym czołowy okulista opowiada o tym, jak sam przekonał się do operacji zaćmy. Tym okulistą był dr Nesburn, który podzielił się z nami swoją rodzinną tradycją ratowania wzroku.
"Robiono mi pranie mózgu od 5 roku życia" - mówi dr Anthony Nesburn, dyrektor medyczny The Discovery Eye Foundation (DEF). "Mój tata zabierał mnie na obchody w szpitalu i do swojego biura. Zapoznał mnie z medycyną w bardzo młodym wieku."
Dr Anthony Nesburn w laboratorium UC Irvine
Dr Henry Nesburn był okulistą w Los Angeles przez ponad cztery dekady i przekazał swoją miłość do tej specjalizacji swojemu synowi. "Naprawdę podziwiałem mojego tatę" - mówi młodszy Nesburn. "Kochał okulistykę z tych samych powodów, co ja: Możesz przeprowadzać diagnostykę medyczną; możesz wykonywać wspaniałe operacje, w których chronisz ludzi przed ślepotą lub przywracasz wzrok; i możesz pracować z ludźmi od noworodków po osoby starsze - wszyscy potrzebują opieki okulistycznej".
Nesburn otrzymał telegram, gdy był studentem UCLA, informujący go, że został przyjęty do Harvard Medical School. Jego matka zaczęła płakać: "Jedziesz do Bostonu! Nie zobaczymy cię więcej!". Choć "niechętnie opuszczał południową Kalifornię", Harvard był zbyt dobry, by z niego zrezygnować.
Powołany przez armię z rezydentury okulistycznej na Harvardzie w 1960 roku, Nesburn wstąpił do marynarki wojennej. Ponownie poszedł w ślady ojca, zostając chirurgiem pokładowym marynarki wojennej. (Henry zgłosił się na ochotnika podczas II wojny światowej).
Następnie odbył staż w Boston Children's Hospital w zakresie chorób zakaźnych, pracując z laureatem Nagrody Nobla dr Johnem Endersem, którego praca doprowadziła do powstania szczepionki przeciwko polio i zmieniła oblicze wirusologii. Następnie Nesburn odbył rezydenturę w Massachusetts Eye and Ear. "Brałem udział w specjalnym programie, który pozwalał nam na prowadzenie badań, a podczas rezydentury prowadziłem laboratorium badawcze" - mówi. "To dało mi początek, którego potrzebowałem".
"W Mass Eye and Ear pracowałem dla początkującego okulisty i badacza, aby udowodnić, że istnieje substancja, która może leczyć opryszczkowe infekcje oczu. Napisaliśmy artykuł, który zawierał pierwszy lek przeciwwirusowy, jaki kiedykolwiek opisano, a był on skierowany przeciwko wirusowi opryszczki. Jest to podstawa dzisiejszych leków przeciwwirusowych na opryszczkę" - mówi Nesburn. "Byłem uzależniony".
Wrócił do Los Angeles i otrzymał fundusze NIH na kontynuowanie badań nad opryszczką oczną. W 1968 roku dołączył do praktyki swojego ojca na pół etatu, resztę czasu poświęcając na badania.
Dwa lata później otrzymał hojną ofertę, gdy Rita i Morris Pynoos rozpoczęli DEF, aby sfinansować jego badania. Pynoosowie byli wdzięczni Nesburnowi za zdiagnozowanie u ich syna, Jona, stożka rogówki (KC). "Byłem rezydentem drugiego roku w Mass Eye and Ear, a Jon Pynoos był studentem Harvardu. Jego rodzice poszli do mojego taty, ponieważ Jon nie widział dobrze i nikt nie mógł ustalić, co jest nie tak z jego wzrokiem. Mój tata powiedział: "Wyślij go do Tony'ego; on dowie się, co się dzieje!". Powiedziałem sobie: "Jasna makrela! Co się stanie, jeśli ma coś naprawdę skomplikowanego? Jestem tylko nowicjuszem!" wspomina Nesburn. "Jon przyszedł; spojrzałem na niego, a keratoconus był tak wyraźny i łatwy do zauważenia. Nie mogłem sobie wyobrazić, jak jego lekarze mogli tego nie zauważyć. Dostał soczewki kontaktowe i znów mógł widzieć. Kiedy wróciłam do Los Angeles, Pynooses chcieli zrobić coś, by mu pomóc".
Początkowo badania DEF koncentrowały się na KC i badaniach nad opryszczką, nad którymi pracował wówczas Nesburn. Wkrótce rozszerzyły się one na zwyrodnienie plamki żółtej i choroby siatkówki.
"Mój tata musiał wycofać się z praktyki okulistycznej w wieku 70 lat z powodu poważnego zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem (AMD). Chorowały na nie jego matka i starsza siostra, a także kilku kuzynów. W tamtych czasach nie istniało żadne leczenie, które mogłoby pomóc" - mówi Nesburn.
"AMD jest najczęstszą przyczyną trwałej utraty wzroku u osób starszych w krajach rozwiniętych. Widziałem, że jest taka potrzeba" - mówi. "Ruszyliśmy do przodu w DEF z dwoma mottami: Chcieliśmy zrobić coś znaczącego w badaniach nad zwyrodnieniem plamki żółtej i znaleźć przyczynę stożka rogówki".
Jako wirusolog prowadzący badania i chirurg rogówki, Nesburn zdał sobie sprawę, że potrzebuje biochemika rogówki do pomocy w badaniach nad KC. Poznał dr Cristinę Kenney na spotkaniu Association for Research in Vision and Ophthalmology. Dołączyła ona do DEF i w ciągu 15 lat odkryli chemiczną przyczynę stożka rogówki; wzięli również ślub.
Obecnie, mając prawie 80 lat, Nesburn spędza większość czasu "w trzech kapeluszach": zbierając fundusze dla DEF, prowadząc badania laboratoryjne i praktykę kliniczną. Jego córka, Kristin, jest trzecim pokoleniem, które dołączyło do rodzinnej praktyki okulistycznej.
"Póki jeszcze mogę, chcę spróbować coś zmienić w medycynie, szczególnie w zakresie zwyrodnienia plamki żółtej" - mówi Nesburn. "Zwyrodnienie plamki żółtej dotyka tak wielu ludzi. To tutaj chcę skierować swoją energię. Na szczęście, choć w naszej rodzinie choroba ta jest silna, ja na nią nie cierpię... jeszcze".
"Jako badacz, moje zainteresowanie stworzeniem programu diagnostyki i leczenia zwyrodnienia plamki żółtej wynika z faktu, że jest to wielki problem zdrowia publicznego. Tak, jeśli kiedykolwiek zachoruję, może to pomóc mnie lub mojej rodzinie, ale pierwszą rzeczą, jako naukowca, jest próba uzyskania czegoś, co pomoże ludzkości. Wiem, że brzmi to ckliwie, ale to prawda".
3/26/15
Anthony B. Nesburn, MD, FACS
Dyrektor medyczny, Discovery Eye Foundation
Profesor i wiceprezes ds. badań, okulistyka
Gavin Herbert Eye Institute, University of CA, Irvine
