Kiedy Ameryka obchodzi swoje 243 urodziny, zastanawiam się nad tym, co to znaczy być niezależnym. Ponieważ urodziłem się niewidomy, wcześnie powiedziano mi, że prawdopodobnie spędzę życie jako osoba zależna. Można powiedzieć, że udowodniłem, że potrafię być niezależny i jestem za to bardzo wdzięczny.
Poznawałam świat jako osoba niewidoma, dlatego nigdy nie zastanawiałam się zbytnio nad tym, co tracę, nie mając zdolności widzenia. Pełniąc funkcję Ambasadora Widzenia dla Discovery Eye Foundation, spędzam wiele czasu na rozmowach z ludźmi, którzy tracą lub stracili wzrok w późniejszym okresie życia. Jestem zdumiony, gdy dowiaduję się, jak bardzo są oni zależni od tego, jak pracują nad rehabilitacją swojego życia po utracie wzroku. Mówią mi, że nawet najmniejsze zadania w życiu codziennym stają się poważnymi przeszkodami.
Pewna kobieta powiedziała mi niedawno: "ciągle boję się upadku, nawet w tak znanym miejscu jak mój własny dom. Nie jestem pewna, gdzie są schody. Nienawidzę tego, że muszę prosić ludzi o ułożenie moich ubrań w odpowiednich kombinacjach kolorystycznych, nauczyć się gotować i czuć się komfortowo we własnej kuchni. Czuję, że to niemożliwe, aby cokolwiek załatwić".
Najbardziej wzruszającą rzeczą, jaką kiedykolwiek usłyszałem, było to, gdy kochający dziadek powiedział mi, że ma problemy z przypomnieniem sobie, jak wyglądały twarze jego wnuków.
Pozwolę sobie powiedzieć, że wiele osób, które straciły wzrok, dokonuje niezwykłych zmian, ale dla wszystkich z nich droga powrotna do niezależności jest trudna, żmudna, a czasami niemożliwa. W Fundacji Discovery Eye nadal jesteśmy zaangażowani w finansowanie badań, które miejmy nadzieję pozwolą zachować wzrok i zapewnić niezależność, której wszyscy pragniemy i na którą zasługujemy.
